Canadian Armour Passing Through Ortona, by Dr. Charles Fraser Comfort. Canadian War Museum (CN 12245).Stalingrad w Italii
Bitwa o Ortonę to najcięższa bitwa miejska stoczona przez Aliantów Zachodnich w II Wojnie Światowej. Porównywana jest tylko do Stalingradu i Warszawy. Postaram się krótko przedstawić specyfikę bitwy i dioramkę wykonana z zestawu "Ortona 1943" Adalbertus 35020.
W grudniu 1943 roku Alianci dotarli do linii umocnień zwanych "Linią Gustawa". Planowali przełamać ją naprzeciwko Rzymu, w rejonie Cassino. W tym celu przeprowadzono wcześniej dywersyjny atak na wschodnim końcu linii, w rejonie portu Ortona. Liczono na odciągniecie uwagi Niemców od głównego kierunku ataku.
Mapa: Wikipedia
Do ataku ruszyła 1 Kanadyjska Dywizja Piechoty. Walki toczono w dniach 20-28 grudnia. Obronę prowadził 3 Pułk Spadochronowy. Rozkaz Fuehrera był następujący "utrzymać każdy dom i każde drzewo do ostatniego żołnierza". Taktyka spadochroniarzy w tej bitwie zakładała wyłącznie zorganizowaną obronę, bez żadnych kontrataków. Przygotowane zniszczenia miały kanalizować ruch atakujących oddziałów do przygotowanych pułapek i punktów oporu. Przewidywano swoistą "choreografię" działań: karabinów maszynowych, moździerzy, snajperów i miotaczy ognia. Wszystko w celu utrudnienia poruszania się przeciwnika i wymęczenia go w kolejnych rubieżach. Obrazować może to epizod ze znanego serialu "Kompania Braci" - atak na Carentan. Tam osłonowy pluton Spadochroniarzy 6FJR przygotował zasadzkę w czołowych budynkach miasta, z boczną osłoną snajpera i dalej granatników. Pomimo zajmowania miasta przez przeważające siły amerykańskiego 506 PIR Niemcy dalej atakowali z zasadzki staranni wybierając cele. Ranili m.in. sgt C. Liptona kiedy koordynował rozproszenie kompanii E/506 pod nawałą artylerii przeciwnika.
W Ortonie obrona była wielokrotnie silniej rozbudowana. Kanadyjska 1 Dywizja w ciągu tygodnia wyparła przeciwnika z miasta wprowadzając dwie brygady piechoty i jedną pancerną. Czołgi kanadyjskie mogły poruszać się tylko jedną ulicą nie zablokowaną przez Niemców. Piechota zastosowała nową taktykę tzw. "mouse holing" - mysie dziury. Polegała ona na przebijaniu dziur w ścianach i zajmowanie budynków inną droga niż przewidziana przez obrońców. Niemcy starali się przeciwdziałać zaminowując całe budynki i odpalając je po zajęciu przez atakujących. W ten sposób zniszczyli niemalże cały pluton z kompanii C Loyal Edmonton Regiment. Jedyny ocalały żołnierz, Lance-Corporal Roy Boyd, został odkopany po 3,5 dnia. W następnych dniach Kanadyjczycy zawalili inny budynek na Niemców rewanżując się za straty.
Odkopywanie Boyda, Zdjęcie: Canada at War
Łącznie batalion The Loyal Edmonton Regiment stracił w bitwie 63 poległych.
Zdjęcia - Wikimedia Commons
Model
Dioramka przedstawia żołnierza Loyal Edmonton Regiment biorącego do niewoli spadochroniarza niemieckiego. Zestaw Adalbertus w skali 1:35 nr 35020 zawiera dwie figurki, podstawkę z żywicy, dwie kalkomanie, instrukcję oznakowania i tabliczki do podpisania dioramki w formie naklejki. Warto zwrócić uwagę na kolor Battle Dressu, który w wykonaniu kanadyjskim był zielony a nie ciemno-khaki-brąz.
Figurki wraz ze scenerią zostały pomalowane farbami Lifecolor.
Zbliżenie na oznaczenia z kalkomanii. Widać komplet oznaczeń: pułkowy shoulder title "49th The Loyal Edmonton Rgt.", narodowy shoulder title "Canada", oznakę rozpoznawczą dywizji (czerwony prostokąt) i oznakę stopnia Corporal. Uwaga, zdjęcie słabej jakości, druk na kalkomanii jest czytelny.
Tabliczka samoprzylepna z zestawu. Dostępne są dwie opcje - Ortona i Cassino (dla kalkomanii N.Zelandzkich, Hinduskich (batalion brytyjski Essex Rgt), lub Polskich
model, tekst i zdjęcia
Wojciech Bułhak
.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz